Wątpliwości D.Hume’a[1] dotyczące etyki naturalistycznej większości filozofom są bardzo dobrze znane. Choć tzw. problem przejścia od „jest” do „powinien” doczekał się wielu interpretacji[2], wciąż powstają nowe pomysły naturalizacji etyki. Wiąże się to z pobłażliwym traktowaniem „gilotyny Hume’a”, która została „rozwodniona” przez wielość interpretacji. Choć opublikowano już sporo literatury na ten temat, wciąż nie potrafię zrozumieć, w jaki sposób można znaturalizować etykę. Rzucam więc rękawicę. Może sensowność naturalizacji etyki wyjaśni mi jakiś czytelnik – naturalista?

Doktryna katolicka i zwolennicy wegetarianizmu wykorzystują pewien argument, który można nazwać Argumentem z Niepewności Normatywnej (ANN). Katolicy używają go, by argumentować za tym, że powinniśmy traktować wczesne embriony ludzkie tak, jak gdyby miały pełny status moralny; zwolennicy wegetarianizmu – że w podobny sposób powinniśmy traktować zwierzęta. Pokażę, że ci drudzy są bardziej uprawnieni do stosowania argumentacji typu ANN niż przeciwnicy badań naukowych na ludzkich zarodkach.

 

Biojurysprudencja jest jedynym nurtem filozofii, który wyraża kompleksowe, uzasadnione i niepodważalne podstawy myślowe dla ochrony istot żywych, szczególnie ludzi i zwierząt. Swoją kompleksowość zawdzięcza porównawczemu uwzględnianiu w skali globalnej opisów, ocen i norm życia w religiach, moralności i prawie. Uzasadnienia czerpie z potwierdzonych wyników badań różnych dyscyplin naukowych, stwierdzających zarówno podobieństwa jak i różnice między ludźmi i zwierzętami. Opiera się na fundamentalnym i niepodważalnym założeniu, że obecność życia jest prewartością wszystkich innych wartości i prenormą wszystkich innych norm.

Według biojurysprudencji prewartość i prenorma życia mają charakter holistyczny, wykraczający swoim biocentryzmem ponad jednowymiarowość z jednej strony antropocentryzmu, z drugiej zaś strony animocentryzmu. Biojurysprudencja podkreśla konieczność odróżniania wartości życia od jakości życia. Życie, jako wartość, ma różną jakość na rozległych skalach religijnej czystości i grzeszności, moralnego dobra i zła, prawnej sprawiedliwości i niesprawiedliwości. Każde życie ma wewnętrzną, naturalną, samoistną wartość ale odmiennie uświadamianą sobie przez poszczególne istoty obdarzone życiem. Odmiennie także jest odczuwana przez nie sama jakość życia i porównawczo oceniana przez inne istoty. Wartość i jakość życia splatają się w różnorodnych potrzebach istot żywych, będących przedmiotem naukowych dociekań i klasyfikacji. Najbardziej dojrzale bilansuje ich dobrostan utylitaryzm, poprzez uwzględnianie zarówno przyjemności jak i cierpień.

  PLAN KONFERENCJI: 28.09.2012 (piątek) - sala 011 11.00-11.40 - rejestracja uczestników (hol główny Wydziału Humanistyczny, wejście od ul. Krakowskiej 71-79) CZŁOWIEK A ZWIERZĘ: 11.40-12.10 Ryszard Bobrowicz (UW) Dusza ludzka i zwierzęca - różnica substancjalna czy akcydentalna? 12.10-12. 40 mgr Aleksanda Szulc (US), Odpowiedzialność człowieka za zwierzęta – w myśli Edith Stein 12.40-13.10 dyskusja 13.10-14.30 przerwa obiadowa STATUS PRAWNY ZWIERZĄT: 14.30-15.00 mgr Michał Peno (US), Węzłowe nieporozumienia wokół tzw. statusu prawnego zwierząt w polskim krajowym porządku prawnym. Perspektywa teoretyczno-prawna 15.00-15.30 mgr...

Drodzy Portalowicze, Mija dokładny rok od mojego wyjazdu do Oxfordu. Zagnieżdżam się coraz bardziej, opierzam, próbuję latać... Tym bardziej czuję się wyjątkowo móc gościć w moim mieście tak szacownych gości, jakimi są tęgie światowej sławy, akademickie głowy! Już jutro rozpoczyna się spotkanie tzw. grupy wojennej, która co roku spotyka się w Merton College w Oxfordzie, aby poruszać kwestie związane z etyką i prawem konfliktów zbrojnych. Przez to,  że spotkanie to jest zamknięte staje się ono niesamowicie kameralne. W programie można...

Z miłą chęcią dzielę się z Wami wiadomością o powstałej w sierpniu, oficjalnej grupie filozoficznej, która należy do Blackwell's Oxford. Jestem jej założycielem oraz prowadzącą. Oczywiście bez wsparcia pewnych osób, w tym managerów Blackwell's, Oxford, nie pisałabym dzisiaj o tym, ponieważ zaistnienie takowej grupy byłoby po prostu niemożliwe. Wielkie, oficjalne, pierwsze spotkanie zaplanowałam na 01 września 2012, godzinę 12:00. Gościem moim będzie prof. Jeff McMahan, znany już Wam bardzo dobrze, chociażby z konferencji EP "Etyka zabijania", która odbyła się w...

Derek Parfit [Derek Parfit, On What Matters, vol. 1, vol. 2, Oxford University Press, Oxford 2011] w pewnym miejscu się zatrzymuje. Jego koncepcja racji praktycznych nie pozwala na zidentyfikowanie ogólnej podstawy ontycznej bycia racją praktyczną. Nie dochodzi się w niej bowiem do stwierdzenia, co łączy wszystkie istniejące racje do działania (lub zaniechania). Dlaczego np. mamy rację, aby nie być w stanie agonii i mamy rację, aby nie oszukiwać klientów? Odróżniam racje praktyczne moralne, tj. istnienie określonych powinności moralnych, jakim podlegamy...

Poczucie humoru (dalej PH – nie mylić z pH) jest zjawiskiem trudnym do jednoznacznego zdefiniowania. Zaproponuję tutaj pewną szczególną definicję. Mianowicie ujmuję PH jako dyspozycję, do specyficznego odbioru pewnego rodzaju komunikatów, który polega na wywołaniu przez niego reakcji fizjologicznej w postaci śmiechu lub ogólnego poczucia wesołości. Do definicji tej załączę dwie uwagi. Pierwsza będzie strukturalna, druga genetyczna.