Choć nie do końca wiadomo, czy zawsze można uzasadnić przekonanie etyczne w oparciu o fakty, jedna rzecz w tej materii wydaje się raczej pewna: z faktami nie sposób pogodzić wszystkich przekonań etycznych - czasami nawet tych, na których nam najbardziej zależy. Każdy, kto uświadamia sobie, że oto właśnie znalazł się w takiej sytuacji, i nie chce być posądzony o brak konsekwencji w rozumowaniu, ma do wyboru dwie możliwości, z których żadna nie stanowiłaby zapewne przedmiotu jego dobrowolnej decyzji: może sprzeniewierzyć się wyznawanym do tej pory zasadom moralnym lub w akcie desperacji przyjąć, że im bardziej będzie obstawał przy własnych przekonaniach, tym gorzej skończy się to dla faktów.

Tekst jest polemiką z głównymi tezami artykułu M. Rutkowskiego, Kryterium genetyczne w sporze o aborcję. Autor uważa, że nie sposób skutecznie krytykować argumentu genetycznego przeciwko aborcji w oparciu o twierdzenie, że nie jest możliwa moralnie neutralna definicja człowieczeństwa. Dowodzi również, że argument genetyczny można by obronić przed niektórymi zarzutami, gdyby rozpatrywać ludzkie zarodki nie z punktu widzenia tradycyjnej ontologii substancjalistycznej, lecz z punktu widzenia ontologii procesualistycznej.

Artykuł zawiera ponadto kilka zarzutów natury formalnej; między innymi, że w argumentacji przeciwko kryterium genetycznemu Rutkowski używa terminów emotywnych oraz, że nie jest do końca jasne, jak rozumie on identyczność zygoty i dorosłego człowieka. Pokazuje też, jak niebezpieczne może być twierdzenie o braku jednoznacznej definicji „ludzkiego materiału genetycznego”.

Tekst zawiera odpowiedź na zarzuty sformułowane w artykule T. Kąkola, Kilka uwag w sprawie kryterium genetycznego w sporze o (nie tylko) aborcję. Autor dowodzi, że przedstawiona przez niego krytyka argumentu genetycznego przeciwko aborcji nie opiera się na twierdzeniu, że nie jest możliwa neutralna definicja człowieczeństwa, lecz na założeniu zgodnie z którym tego typu definicja nie może stanowić przesłanki argumentu prowadzącego do wniosku, że dokonywanie aborcji jest moralnie złe. Pokazuje również, że nie można obronić argumentu genetycznego odwołując się do ontologii procesualistycznej.

Artykuł zawiera ponadto odpowiedzi na zarzuty natury formalnej dotyczące braku należytej konsekwencji w rozumowaniu, niejednoznaczności używanych twierdzeń, czy niewłaściwego ich uzasadnienia.

W niniejszym artykule utrzymuję, iż problemu aborcji nie można rozwiązać poprzez odwołanie się do faktów biologicznych dotyczących ludzkiego bytu prenatalnego bądź jego rozwoju.

Artykuł stanowi fragment książki Kiedy powstaje istota ludzka? Aborcja i doświadczenia na zarodkach, która ukaże się na początku 2013 roku nakładem krakowskiego wydawnictwa UNIVERSITAS.

Niektórzy z nas mogą być ludzkimi chimerami. Choć możliwość taka dotyczyła prawdopodobnie wszystkich naszych przodków, wiemy o tym dopiero od niedawna. Fakt ten sprawia, że argumenty etyczne przeciwko aborcji, które nie uwzględniają tej wiedzy, gdyż były formułowane na przykład w czasach kiedy wiedza na ten temat nie była jeszcze dostępna, są dużo słabsze, niż pierwotnie wydawało się to ich zwolennikom.