Cierpienie duchowe w chorobie terminalnej

Ponieważ ból duchowy wiąże się często ze
sposobem przeżywania przez chorego wartości moralno-duchowych i religijnych, dlatego może on powiększać trudności w komunikacji między chorym a personelem, który może czuć się niekompetentny w zaspokajaniu takich potrzeb. Z tego też powodu opracowywane są programy towarzyszenia choremu w stanie terminalnym w bólu duchowym, tworzone przez ośrodki laickie i religijne. W propozycjach laickich podkreśla się naturalność zjawiska śmierci i potrzebę uczestnictwa chorego w planowaniu wydarzeń z nią związanych. Natomiast
w programach religijnych zwraca się uwagę na znaczenie śmierci w osiąganiu transcendentnego celu człowieka i wskazuje na religijne środki wspomagające przeżywanie tego trudnego okresu.