"Etyka lekarska i cnota prawdomówności"

Tradycyjna etyka lekarska zaliczała do cnót moralnych lekarza:dobroczynność, współczucie, opiekuńczość, sumiennośc, cierpliwość, a pomijała prawdomówność.Zgodnie z przysięgą Hipokratesa lekarz musi czynić tak aby działać na korzyśc pacjenta.Uznawano, że pacjentom nie nalezy mówić prawdy, gdyż może im to wyrządzić krzywdę.Odwoływało się to do czterech argumentów:po pierwsze ujawnianie niepomyślnych infromacji kłóci się z zasadą dobroczynności i niekrzywdzenia, po drugie ograniczenia wiedzy medycznej mogą zakłądać że przewidywania lekarza nie sa pewne, po trzecie pacjenci nie są gotowi by zrozumieć przyjmowane informacje, po czwarte pacjenci w większości nie chcą znać prawdy.Zmiany w sposobie realizowania obowiązków moralnych wobec nieuleczalnie chorego pacjenta związane były z opublikowaniem pracy E.Kubler-Ross(5 etapów umierania).Dotyczyło to kwestii empirycznych:wiedzy an temat chroby i możliwości decydowania o podjęciu konkretnych działań.Poszanowanie dla autonomii pacjenta wymaga informowanie pacjenta o ryzyku jego choroby, korzyściach z zabiegów itd.We wspólczesnej bioetyce bardzo ważną cechą jest prawdomówność.Jest to podstawa budowania prawidłowych relacji między lekarzem a pacjentem.Podsumowując prawdomowność wg. autorki powinna zależeć od możliwości zastosowania konretnych działań leczniczych.