Wielka Nauka należy do najważniejszych tekstów konfucjańskich. Jej zapisanie przypisuje się najczęściej uczniowi Konfucjusza 曾子 (Zengzi). Pierwotnie stanowiła część "Zapisków o obyczajach". W czasach dynastii Song zaczęła funkcjonować jako samodzielna księga i weszła w skład tzw. Czteroksięgu konfucjańskiego, który w późniejszych czasach stał się podstawą edukacji wszystkich chińskich urzędników.

Zdarza się czasami spotkać ludzi, którzy dobrze wiedzą, co powinni czynić, jednak twierdzą, że ich sumienie nie pozwala im, aby w taki sposób postępowali. Część z nich po namyśle ignoruje głos sumienia i postępuje zgodnie z moralnym obowiązkiem. Są jednak i tacy, co większy posłuch dają własnemu sumieniu. Niektórzy z nich są nawet przekonani, że czyny dyktowane sumieniem są bardziej słuszne od tych, których wymaga obowiązek.

Jednym z istotnych problemów współczesnej edukacji jest niedostosowanie środków przekazu do młodego i niezwykle chłonnego umysłu. Jeżeli ktoś wciąż wierzy, że ważne jest jedynie to, jakie treści chce się przekazać, z pewnością szybko powinien zrewidować swoje przekonania. Atlas chmur jest adaptacją powieści Davida Mitchella w reżyserii rodzeństwa Wachowskich (chyba najbardziej znanych z trzech części Matrixa) oraz Toma Tykwera, który wyreżyserował słynne Pachnidło i Biegnij Lola, biegnij. Jest to wielowątkowa konstrukcja, zbudowana z sześciu głównych historii rozgrywających się w całkowicie różnych...

Jak przejść od stwierdzenia, że mam zbiór chceń X do twierdzenia, że powinienem mieć zbiór chceń Y, różny od X? Odpowiedź na pytanie o naturę normatywności praktycznej, o ile ma być pozytywna, a nie a priori zablokowana przez przyjęcie, że ta normatywność jest czymś sui generis, niedefiniowalnym, musi zawierać również odpowiedź na to pytanie. Wszelkie zasadne twierdzenie typu "Chcesz A, ale powinieneś chcieć B" musi dostarczyć adresowanemu podmiotowi rację praktyczną, dlaczego miałby chcieć B. Jak w rzeczywistości wygląda takie dostarczanie racji?...

Jedną z trwałych własności myślenia potocznego jest niezachwiana wiara w przekonanie, że powinniśmy dotrzymywać własnych obietnic. W filozofii moralnej jeszcze do niedawna każda licząca się teoria utrzymywała, że obiecywanie powołuje do życia moralne obowiązki, natomiast  złamanie ich nie tylko ściąga na nas odium środowiska, lecz przyczynia się w poważnym stopniu do zaniku zaufania między ludźmi, co w konsekwencji może prowadzić nawet do zaburzeń społecznego porządku.