Według „New York Timesa”, „Prawy umysł” Jonathana Haidta to bestseller 2013 roku[1]. Oznacza to, że na rynku amerykańskim książka zyskała bardzo dużą popularność, a, co za tym idzie, osiągnęła bardzo wysoki nakład. Prawdopodobnie „wychodzi ze mnie” myślenie stereotypowe, ale jestem tym faktem zdziwiona, bo jest to pozycja dla raczej wymagających czytelników, a amerykańskie społeczeństwo kojarzy się – chyba nie tylko mi – bardziej z konsumpcjonizmem, a więc literaturą łatwą i przyjemną. Wysokiej sprzedaży nie zapewnili raczej na pewno ludzie nauki, bo zdaniem chociażby prof. Mirosława Rutkowskiego, „jest to publikacja ciekawa i warta przeczytania, ale dla specjalistów z dziedzin etyki czy psychologii moralności zbyt prosta”[2]. Kto w takim razie jest adresatem „Prawego umysłu”? Nazwałabym go czytelnikiem poszukującym i zainteresowanym otaczającą wokół rzeczywistością. To osoba, która jest ciekawa źródeł moralności oraz przemian w jej obrębie.